مثل لبخند خواهرم

و از حسرت های زندگی این است که دنبال چیزهایی دویده ایم که مال ما نبوده اند.از دویدن ها خستگی اش برایمان مانده با کفش پاره و پای تاول زده .

هر چه زمان میگذرد آرام تر میشوم و بیشتر به چیز هایی که دارم فکر میکنم .گاهی ندویده به خیلی هایشان رسیده ام اما چون از پلک چشم به من نزدیک ترند ندیدمشان.

ببین دنیایت پر چیز های ریز قشنگ است چطور میتوانی عاشقشان نباشی؟؟